Web Analytics Made Easy - Statcounter

دریافت 5 MB

به نوشته سایت space.com ایکس- ۳۷بی، هواپیمای نظامی که شبیه شاتل‌های فضایی سرنشین‌دار ناسا اما در ابعاد کوچتر است، در پایان این پنجمین ماموریت سری بسیار درازمدت به طور خودکار در مرکز فضایی کندی در ناسا در کیپ کاناورال فلوریدا به زمین نشست. این هواپیمای فضایی در ابتدا بوسیله یک راکت فالکون ۹ شرکت اسپیس‌ایکس به فضا پرتاب شده بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فیلم | فالکون ۹

رکورد قبلی این هواپیما پروازی ۷۸۱ روزه بود که در ماه مه سال ۲۰۱۷ به دست آمده بود.

نیروی هوایی امریکا دو فروند از این هواپیماهای فضایی را در ناوگان خود دارد که مانند شاتل‌های فضایی می‌توان برای ماموریت‌های گوناگون چندین بار پرواز کرده‌اند.  این هواپیماهای فضایی که نیروی خود را از انرژی خورشید می‌گیرند و ساخت شرکت بوئینگ هستند، دارای یک محفظه بار مینیاتوری هستند که می‌توان برای انجام آزمایش‌ها یا جای دادن ماهواره‌های کوچک به کار رود.

 این هواپیماها در اصل برای گذراندن مدت ۲۴۰ روز در مدار زمین طراحی شده بودند.

ماموریت‌های این هواپیماهای فضایی محرمانه مانده است، اما مقامات نیروی هوایی اشاراتی درباره آنها داشته‌اند. یک محموله این هواپیما تجهیزاتی طراحی‌شده برای «آزمایش وسائل الکترونیکی تجربی و تکنولوژی‌های لوله‌های حرارتی نوسانگر در محیط‌های فضایی در زمان‌های طولانی» بوده است. همچنین این هواپیمای فضایی یک ماهواره کوچک را هم در مدار زمین قرار داده است.

برنامه ساخت ایکس-۳۷‌بی در اصل در سال ۱۹۹۹ بوسیله ناسا به عنوان یک بستر آزمایش تکنولوژی برای سفینه‌های فضایی آینده شروع شد و  کاملا شبیه یک نسخه مینیاتوری شاتل‌های فضایی بود، اما در سال ۲۰۰۴ سازمان پژوهش‌های پیشرفته دفاعی (DARPA) ارتش آمریکا این پروژه را تحویل گرفت و به «اداره قابلیت‌های سریع» نیروی هوایی آمریکا سپرد.

ایکس ۳۷بی ۸.۸ متر درازا دارد و فاصله بال‌های آن ۴.۶ متر است. بخش محموله آن به اندازه بخش بار یک وانت است و  ابعادی ۲.۱ متر در ۱.۲ متر دارد.

نخستین ماموریت ایکس-۳۷بی در آوریل سال ۲۰۱۰ انجام شد و این هواپیمای فضایی برای ۲۲۴ روز در مدار زمین باقی ماند. ماموریت‌های بعدی در سال‌های ۲۰۱۱، ۲۰۱۲، ۲۰۱۵ و ۲۰۱۷ انجام شدند و هر بار مدت ماندن هواپیما در مدار زمین بیشتر شد.

کد خبر 461192 برچسب‌ها تکنولوژی (فناوری) دفاعی هوا فضا آمریکا

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: هوا فضا آمریکا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۴۷۱۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشاورزی در ماه و مریخ: مزرعه‌داری در ورای مدار زمین، امکان‌پذیر است

غزال زیاری: در ژانویه ۲۰۱۹ با فرود سطح‌نشین چانگ‌ای ۴ (Chang'e ۴) روی سطح ماه، محموله‌ای هیجان‌انگیز به تنها قمر کره زمین رسید که خبر از ماجراجویی جدیدی در فضا می‌داد: این محموله شامل دانه‌های چهار گونه گیاهی بود که محققان قصد داشتند تا آن‌ها را در سطح ماه رشد و پرورش دهند.

جوانه زدن یک دانه پنبه در آن زمان، توجه زیادی را به خود جلب کرد، اما نکته مهم‌تر از جوانه زدن، رشد گیاه است. اگر گیاهانی که در سطح ماه رشد می‌کنند، کمتر از سطح زمین محصول بدهند یا ضعیف‌تر و شکننده‌تر باشند، بشر با مشکل بزرگی در پیشرفت فضایی خود مواجه خواهد بود.

با گذشت بیش از چهار سال، حالا نتایج مهمی از این آزمایش منتشر شده است. از قرار معلوم به‌رغم تمام موانع پیش‌رو در ماه و مریخ، ممکن است پرورش مواد غذایی تنها مشکل موجود نباشد و باید این را در نظر داشت که همه این بررسی‌ها در روزهای ابتدایی‌اش است.

موانع پیش‌رو چیست؟

لازم به ذکر است که Chang'e ۴ در مأموریتش سعی نکرد تا دانه‌ها را در خاک قمری رشد دهد. آزمایش‌های مختلف حکایت از آن دارند که این کار گرچه ممکن و شدنی است ولی بسیار سخت خواهد بود. هدف از انجام این آزمایش، بررسی این موضوع بود که آیا محیط ریزگرانشی و تشعشعات زیاد در سطح ماه برای رشد گیاهان مشکل‌ساز خواهد شد یا خیر.

تأکید اصلی این آزمایش روی بررسی جاذبه و گرانش ماه قرار داشت؛ چراکه درهرصورت اگر تابش خورشید بدون فیلتر اتمسفر به گیاهان آسیب برساند، همیشه می‌توان راهکارهایی برای حل این مشکل یافت؛ ولی تغییر نیروی رو به پائین گرانش، چالش به‌مراتب بزرگ‌تری به نظر می‌رسد.

خوشبختانه گویا نیازی به مداخله این‌چنینی وجود ندارد و حتی این گرانش کم، ممکن است در جبران برخی مشکلات دیگر که فراتر از مشکلات روی کره زمین هستند، به کمک دانشمندان بیاید.

ساخت شرایط ماه روی زمین

در ژوئن سال ۲۰۲۳، نتیجه اولین مقایسه گیاهان روی سطح ماه با گیاهان روی زمین توسط تیمی از دانشگاه چونگ کینگ منتشر شد و جزئیات بیشتری دراین‌باره در دسترس قرار گرفت. در شرایطی که Chang'e ۴ کار خود را در ماه انجام می‌داد، نویسندگان مقاله، دانه‌هایی را مشابه آنچه به ماه فرستاده بودند، در یک آزمایشگاه در شرایطی مشابه، در خاکی یکسان و دما، رطوبت و فشار هوایی مشابه با ماه کاشتند.

دریکی از این مقالات در این رابطه می‌خوانیم: «ما کشف کردیم که گرانش یک‌ششم g در ماه، باعث افزایش سرعت جوانه‌زنی بذرها می‌شود.» (جاذبه در سطح ماه، ۶ برابر ضعیف‌تر از شتاب جاذبه در سطح زمین است).

برخلاف گزارش‌های منتشره در آن زمان، تنها یکی از دانه‌های پنبه روی سطح ماه جوانه زد و در دانه‌های دیگر خبری از جوانه نبود؛ ولی در آزمایشگاه روی سطح زمین، گیاهان کلزا و دانه‌های پنبه هم جوانه زدند.

بزرگ‌ترین تهدید برای نهال‌های جوانه‌زده در سطح ماه، شب‌های طولانی ماه بود که حدود ۹ روز زمینی بعد از فرود Chang'e ۴ آغاز شد. دمای ماه به ۵۲- سانتی‌گراد کاهش یافت و از همین رو دمای محیط آزمایشگاهی روی زمین هم کاهش یافت تا با شرایط طبیعی ماه مطابقت داشته باشد و حدود ۱۸ روز زمینی، خبری از گرما نبود.

در کمال تعجب، نهال جوانه‌زده روی سطح ماه، همچنان سبز و صاف بود تا اینکه نور و گرما دوباره به سطح ماه بازگشت؛ اما در همین زمان، نهال‌های داخل آزمایشگاه سطح زمین، مرده بودند و به رنگ زرد و سیاه در آمده بودند؛ اما نهال رشد کرده در سطح ماه، از دومین روز قمری هم جان سالم به در برد، هرچند که روند رشدش متوقف شد و محققان دلیل این اتفاق را کمبود اکسیژن در محفظه‌اش می‌دانند.

محققان به این شک کردند که گرانش پایین ماه باعث ایجاد مقاومت در برخی از گیاهان قطبی در برابر یخ‌زدگی شده؛ اما متأسفانه نهال پنبه در شب دوم قمری مرد و در طول پنج روز قمری هیچ‌کدام از بذرهای دیگر جوانه نزدند.

نویسندگان دلیل جوانه نزدن سه گونه گیاهی دیگر را به خاطر قرار گرفتن آن‌ها در دمایی بالاتر از دمای مناسب این گیاهان در پنج روز اول می‌دانند.

در کنار موانع موجود باید این را در نظر داشت که کشاورزی در ماه مزایای متعددی دارد و مشابه با کشاورزی زیر آب، عاری از آفات و علف‌های هرز خواهد بود و درنتیجه نیازی به مواد شیمیایی برای کنترل این آفات وجود نخواهد داشت.

آزمایش‌های انجام‌شده در ایستگاه فضایی بین‌المللی حکایت از آن دارد که گیاهان برای رشد و حتی میوه دادن به جاذبه نیاز چندانی ندارند. بااین‌حال، این گیاهان از هر لحاظ دیگری در شرایط بهینه هستند. این واقعیت که پنبه در جاذبه کم ماه، توانایی غلبه بر سرما را دارد، کشفی است که قطعاً بسیار ارزشمند خواهد بود.

توانایی کشت‌وکار در پایگاه‌های مریخ، حتی مهم‌تر از کشت‌وکار در ماه خواهد بود. چراکه حمل‌ونقل مواد غذییا از سطح کره زمین به ماه گرچه هزینه زیادی خواهد داشت ولی شدنی است؛ اما حمل غذا به مریخ به‌مراتب سخت‌تر و چالش‌برانگیزتر خواهد بود. با در نظر داشتن اینکه گرانش مریخ تقریباً دو برابر گرانش ماه است، می‌توان امید داشت که کاشت گیاهان در مریخ هم شرایط مشابهی داشته باشد.

منبع: iflscience

۵۴۵۴

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901339

دیگر خبرها

  • فضانوردان چینی پس از ۶ ماه به زمین بازگشتند
  • تا پرتاب ماهوار از پایگاه فضایی چابهار وقت زیادی باقی نمانده
  • ۳ فضانورد چینی به زمین بازگشتند
  • فضانوردان چین به زمین بازگشتند
  • چین خاک سرخ مریخ را به زمین می‌آورد!
  • کشاورزی در ماه و مریخ: مزرعه‌داری در ورای مدار زمین، امکان‌پذیر است
  • «کامیون زباله فضایی» به یک موشک پیر نزدیک شد
  • نقص فنی در پرواز هواپیمای مشهد-تهران
  • اولین تصاویر تلسکوپ فضایی اینشتین پروب چین منتشر شد
  • استارلاینر بوئینگ قرار است در 6 می به فضا پرتاب شود